Een lokalisatiebaken registreert wanneer een alarmzender binnen zijn bereik komt. Afhankelijk van de programmering van de zender kan het baken de informatie registreren of alarmeren.
Waar mogelijk willen we iedereen de ruimte bieden om vrij te bewegen. Voor sommige bewoners is dit een afdeling, voor anderen een gang, kamer of slechts het bed. Met behulp van lokalisatiebakens wordt per bewoner bepaald hoeveel bewegingsvrijheid mogelijk is en welke actie ondernomen moet worden als iemand buiten zijn vrije ruimte komt. Wanneer een alarmzender binnen het bereik van een IDT lokalisatiebaken komt, registreert hij dat en volgt de benodigde actie: alarmeren, melding aan medewerker, registratie van lokatie.
Er zijn verschillende opties voor dwaaldetectie:
Optie 1: Detectielus
Op de IDT 129 kan een detectielus aangesloten worden. Dit is een hele elegante en betrouwbare oplossing. Zodra de dwaalzender binnen het detectiegebied van de lus komt wordt er alarm gemaakt.
Optie 2: Zender met ingebouwde ferriet antenne
Een IDT 124 is een zender met een ingebouwde antenne. Deze heeft een detectiebereik van ongeveer 90 centimeter. Hij is daarmee uitermate geschikt om in een deurkozijn te plaatsen wanneer een detectielus geen optie is.
Wanneer de bewoner de deur open wil doen, komt hij met zijn pols binnen het detectiebereik en zal alarm gemaakt worden. Als de deur breder is dan 90 centimeter, of altijd open staat, bestaat het risico dat de dwaalzender van de bewoner niet binnen het bereik komt, wanneer hij door de deur loopt.
Optie 3A – Zender met 2 losse ferriet antennes
Bij deze optie wordt een IDT 129 gebruikt in combinatie met twee losse ferriet antennes. Voor deze optie wordt gekozen als er geen ruimte is voor een lus en een IDT 124 niet genoeg detectiebereik biedt.
Iedere ferriet antenne heeft een bereik van 90 centimeter. Door er twee te combineren kan dit verdubbeld worden. In veel gevallen wordt bij een brede deur, of een deur die altijd open staat of automatisch opent, aan de linker- en rechterkant van het kozijn een antenne geplaatst.
Optie 3B – Zender met 2 losse, vandaalbestendige, ferriet antennes
Dit werkt hetzelfde als optie 3A. Het enige verschil is het type antenne. De antennes in deze optie zijn steviger en worden vaak gebruikt als het risico bestaat dat bewoners er met een rolstoel tegenaan rijden. Door de vorm van deze antennes beschadigen ze minder snel.
Naast één van deze opties heeft u per bewoner een dwaalzender nodig, de TX75D.
Een TM4, een 4 kanaals UHF ontvanger, is noodzakelijk om een contact te bieden zodat aansluiting op het bestaande zorgsysteem mogelijk is. De set zal in onze werkplaats samengesteld en getest worden.
Als u dat wenselijk vindt, kunnen wij ook de montage op locatie uitvoeren.
De kosten hiervoor zijn afhankelijk van de technische omstandigheden en zullen dus op nacalculatie berekend moeten worden.
IDT
Het IDT lokalisatiebaken produceert een 17kHz veld met lokalisatie-informatie. In de IDT wordt met een DIP-schakelaar de positie 1 tot 1024 ingesteld.
Wanneer een alarmzender binnen het veld van het baken komt, ontvangt deze de lokalisatie-informatie van dit baken. Het IDT lokalisatiebaken is te koppelen aan de alarmzenders: TX75P, TX75D en MT75P, de centrales: TMC2, TM4. De dekking van de antenne bedraagt ongeveer 120 cm. De IDT’s hebben een bereik van ongeveer 90 cm. Bij gebruik van meerdere lokalisatiebakens moet goed gecontroleerd worden dat de velden elkaar niet overlappen.
Afhankelijk van de programmering van de alarmzender negeert deze de nieuwe lokalisatie-informatie, overschrijft deze het geheugen met nieuwe positie informatie of zet deze het positiealarm uit, afhankelijk van het bereik waar men zich bevindt.
by